Odkrycia skarbu ozdób z miejscowości Lubnowy Wielkie, gm. Susz dokonał wiosną 2017 r. Pan Mariusz Sikora, aktualnie członek Stowarzyszenia Historyczno-Badawczego „Galea” z Susza. Decyzją Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków skarb trafił następnie do Muzeum w Ostródzie. W wymienionej placówce dokonano pierwszych ustaleń na temat zespołu. Analiza typologiczna (analiza cech stylistycznych) wykazała, że zabytki zostały wykonane w tzw. V okresie epoki brązu (ok. 950/800 – 750 p.n.e.), kiedy to Pojezierze Iławskie zamieszkiwały społeczności kultury łużyckiej. Stylistyka ozdób wykazuje wyraźne analogie do zabytków odkrywanych wcześniej na  terenie Pomorza Wschodniego i tzw. strefy kultury nordyjskiej epoki brązu (płd. Skandynawia, płn. – wsch. Niemcy, Pomorze Zachodnie). Pod kierunkiem Łukasza Szczepańskiego – archeologa z ostródzkiego muzeum, zostały przeprowadzone badania wykopaliskowe stanowiska, które potwierdziły relację odkrywcy, pozwoliły zarejestrować kontekst odkrycia, a pozyskany materiał ceramiczny datowanie stanowiska na schyłek epoki brązu. Ponadto według ustaleń Łukasza Szczepańskiego skarb został zdeponowany na wzgórzu, w pobliżu nieistniejącego obecnie Jeziora Pilmy. 

W dalszej kolejności skarb został poddany konserwacji i specjalistycznym analizom przeprowadzonym przez badaczy z Uniwersytetu Wrocławskiego (dr Marcin Maciejewski, dr inż. Beata Miazga) i Narodowego Centrum Badań Jądrowych w Otwocku (mgr inż. Tymoteusz Kosiński). Sprowadzały się one do analiz mikroskopowych, analiz metaloznawczych (skład procentowy pierwiastków w stopie) oraz szczegółowego skanowania przy pomocy tomografii komputerowej. Wymienione badania miały na celu poznanie pradziejowych technik odlewniczych, sposobu dekoracji ozdób oraz ich składu surowcowego. 

Wyniki badań i zebrane w ich konsekwencji wnioski zostaną zaprezentowane na 24 konferencji Europejskiego Stowarzyszenia Archeologów, która odbędzie się w Barcelonie, w dniach 5-8 września 2018 r. (panel: ARCHAEOMETALLURGY IN THE 21ST CENTURY). Przedstawi je koordynujący projekt badania skarbu – dr Marcin Maciejewski z Instytutu Archeologii Uniwersytetu Wrocławskiego. Z kolei jeszcze w tym roku planowane jest włączenie skarbu w skład wystawy stałej ostródzkiego muzeum.