Jak wynika z informacji Czytelniczki, jej spotkanie z drapieżnikami miało miejsce w minioną, świąteczną niedzielę, 6 stycznia. 

- Spacerowałam z psem w okolicach ulicy Ziemowita, gdy na wysokości przedostatniego bloku zauważyłam trzy wilki, wbiegające w poprzeczną ulicę, na osiedle domków. Wilki zmierzyły nas wzrokiem i zaczęły iść w naszą stronę, lecz pozostałam w bezruchu i nie zaatakowały. Proszę pilnie ostrzec mieszkańców, bo to może skończyć się tragedią - apeluje kobieta.

Drapieżniki widziała też jej znajoma. 

- Miało to miejsce we wtorek, nieopodal zakładu POL-MAK. Widziała, jak wilki biegły w stronę torów - relacjonuje Czytelniczka.

To kolejne takie sygnały po tym, jak pod koniec grudnia nasz Czytelnik poinformował, że z balkonu bloku na Odnowiciela, czyli w tej samej części miasta, widział pogoń dwóch wilków za sarnami. Niedługo potem wybrał się na miejsce, gdzie udało mu się znaleźć pozostawione przez drapieżniki ślady. Ich rozmiar i kształt, porównane ze wzorami udostępnionymi przez Instytut Biologii Ssaków PAN w Białowieży, pozwoliły z dużym prawdopodobieństwem stwierdzić, że nie są to ślady np. psa, lecz właśnie wilka.

W każdym z powyższych przypadków mieszkańcy nie ukrywali niepokoju, że drapieżniki aż tak zbliżają się do osiedla.

Czy rzeczywiście jest się czego bać i jak się zachować w sytuacji spotkania z wilkiem? Oddajmy głos ekspertom.

- Wraz ze wzrostem zasięgu występowania populacji wilka w Polsce, wzrasta także prawdopodobieństwo napotkania tych drapieżników w lesie. Wilki są zazwyczaj bardzo ostrożne i płochliwe, ale także bardzo ciekawskie. Nic więc niezwykłego w tym, że wilk zatrzymuje się i przygląda z większej odległości i nie ucieka natychmiast po zobaczeniu człowieka. Nie jest to objaw agresji, lecz raczej zaciekawienia. Podobnie zachowuje się wiele dzikich zwierząt - informuje dr hab. Sabina Nowak ze Stowarzyszenia dla Natury „Wilk”. - Ataki wilków na ludzi są niezmiernie rzadkie, znacznie częstsze są ataki psów lub dzików, czy też wypadki postrzelenia ludzi przez myśliwych. Pogryzień ludzi, o których było głośno w 2018 r. w Bieszczadach i Puszczy Noteckiej, dokonały dwa młode wilki oswojone i uzależnione pokarmowo od człowieka. Oba zostały bardzo szybko odstrzelone w oparciu o zgody GDOŚ. Ludzie powinni zawsze pamiętać, że duże drapieżniki, jeśli próbuje się je oswajać lub dokarmiać, mogą okazać się niebezpieczne. 

A jak zachować się w przypadku bliskiego spotkania- takiego, jakie relacjonuje nasza Czytelniczka? Oto garść porad dr Sabiny Nowak z opracowania "Z wilkami po sąsiedzku".

Jeśli spotkasz wilka, który podchodzi blisko (na odległość poniżej 30 m), lub przygląda się zbyt długo i nie czujesz się komfortowo w tej sytuacji, albo też drapieżnik poszczekuje lub warczy na ciebie, podejmij następujące działania:

Unieś ręce i machaj nimi szeroko w powietrzu, to rozprzestrzeni twój zapach, sprawi też, że twoja sylwetka będzie lepiej widoczna.
Pokrzykuj głośno, ostrym tonem w stronę wilka, to pozwoli mu zorientować się, że ma do czynienia z człowiekiem i że nie jest mile widziany.
Jeśli zwierzę nie reaguje i nadal się zbliża, rzucaj w niego będącymi w zasięgu ręki przedmiotami.
Nie uciekaj – drapieżniki instynktownie reagują pościgiem za uciekającym zwierzęciem, niewykluczone, że podobnie będą reagować w przypadku ludzi.
Wycofaj się powoli tyłem na bezpieczną odległość i dopiero, gdy masz pewność, że zwierzę odeszło, możesz przyspieszyć.

Stowarzyszenie dla Natury "Wilk" przygotowało też krótką prezentację dotyczącą oceny zagrożenia dla człowieka ze strony wilka w oparciu o określone zachowania zwierzęcia. Prezentację tę, na potrzeby konferencji Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska w Olsztynie, przygotowała dr hab. Sabina Pierużek-Nowak. Jedna z najważniejszych rekomendacji jest taka, by pod żadnym pozorem nie próbować uzależnić wilka od człowieka, dokarmiać, czy oswajać go.

O zaobserwowanych niepokojących zachowaniach wilków należy poinformować Regionalną Dyrekcję Ochrony Środowiska w Olsztynie (tel. 89 53-72-100, sekretariat.olsztyn@rdos.gov.pl).