Genowefa Cebeniak, urodzona w Ulczu, sprowadziła się w nasze strony w 1959 roku po tym, jak wyszła za mąż. Tutaj przez lata prowadziła wraz z mężem wspólne gospodarstwo, przedzielone rodzinie przez ówczesne władze. Praca i wychowywanie dzieci wypełniały jej dni. Później pociechy dorosły, nadszedł czas emerytury, zmarł mąż. Wtedy wróciła do wojennych i powojennych wspomnień, postanowiła je spisać. 

- "Moje wspomnienia z II wojny światowej i okresu powojennego" to opowiedziana przez panią Genowefę poruszająca historia jej życia z lat dzieciństwa - przybliża szczegóły Zofia Chomka, bibliotekarka, która niedawno spotkała się z mieszkanką Siemian, by także w formie nagrania wideo utrwalić jej wspomnienia. 

Przymusowa rozłąka z rodzicami, zabranymi do przymusowej pracy - to jedno z wielu bolesnych wspomnień pani Genowefy z czasów wojny.

- Miałam 4 lata, gdy rodziców zabrali w nocy w 1940 roku. Ja spałam z babcią i tego nie widziałam. Rodziców już nie było, gdy rano wstałam - opowiada. - Mama trafiła na dobrego gospodarza, tata u innego przeżył gehennę, później ojciec został przeniesiony do tego gospodarstwa, gdzie była też mama.

Mieszkanka Siemian miała 6 lat, gdy dołączyła do rodziców pracujących przymusowo w Niemczech.

- Były naloty, rodziców zabierano wtedy do kopania okopów. Ja, jako 6-, 7-letnia dziewczynka, najstarsza z przebywających tam ośmiorga dzieci, byłam odpowiedzialna za opiekę nad nimi wszystkimi, na mnie spadła ta opowiedzialność - wspomina pani Genowefa.

Więcej na materiale wideo i we wspomnieniach pisanych, wydanych skromnie, ale ocalonych od zapomnienia.

Wojenne wspomnienia Pani Genowefy Cebeniak, mieszkanki Siemian.
Źródło materiału wideo: gminna biblioteka publiczna w Siemianach.