Oczywiście Lupusie, masz całkowitą rację. Rytmiczne maszerowanie (choć w warunkach bojowych raczej niebezpieczne i wręcz zabójcze), zwroty w miejscu i sposoby zatrzymywania się są w przeszkoleniu wojskowym - najważniejsze. W naszej przedwojennej armii też tak było. Pamiętam wspomnienia mojego bliskiego krewnego z czasu końca sierpnia i początku września 1939 r. Krewny, tak jak i wielu innych, został powołany do wojska w ramach mobilizacji. Dziwnym trafem wysłano go aż pod Lublin, co dla niego oznaczało transport przez znaczną część kraju. Tam przez ponad dwa tygodnie uczono zmobilizowanych marszu wojskowego, zwrotów w różne strony, właściwego salutowania, a nawet rozróżniania ręki prawej i lewej (słynne - słoma, siano), itd. Zmobilizowani na oczy nie zobaczyli jednak żadnego karabinu. Kiedy już w miarę opanowali sztukę musztry wojskowej - wojna praktycznie się skończyła. Wiadomo jak. Dodam tylko, że krewny był wcześniej doświadczonym powstańcem wielkopolskim.

Ci z Bielic odczepcie się w końcu od dzieci z liceum mundurowego. Zazdrość dupę ściska i tyle.