Autyzm to szerokie spektrum, co oznacza, że objawy mogą się znacznie różnić w zależności od osoby. Poniżej przedstawiamy kilka przykładów najczęściej występujących zachowań i trudności, które mogą pojawić się u osób z autyzmem.

Trudności w nawiązywaniu relacji

Dzieci z autyzmem mogą unikać kontaktu wzrokowego, co bywa odebrane jako brak zainteresowania drugą osobą. Na przykład, podczas zabawy, zamiast patrzeć w oczy rodzicowi czy nauczycielowi, dziecko może skupiać się na szczegółach otoczenia, takich jak kształt zabawki czy układ przedmiotów w pokoju. Może też nie inicjować kontaktu z innymi dziećmi, co utrudnia nawiązywanie przyjaźni.

Specyficzne reakcje na dotyk, dźwięki czy światło

Dzieci z autyzmem często mają nadwrażliwość na bodźce zewnętrzne. Może to oznaczać, że nawet niewielki hałas, jak odgłos odkurzacza, dźwięk dzwonka do drzwi czy migające światło może wywołać u nich lęk, niepokój albo agresję. Inne dzieci z kolei mogą poszukiwać silniejszych wrażeń, np. lubią mocniejsze przytulenie lub intensywne kołysanie.

Nietypowe trudności w komunikacji

Niektóre dzieci z autyzmem mogą mówić, ale niekoniecznie komunikować się w sposób, który rozumiemy. Mogą np. powtarzać te same słowa lub frazy (echolalia) bez związku z sytuacją. Dziecko może powtarzać zdanie z ulubionej bajki, nawet gdy robi coś innego. Inne dzieci mogą unikać mówienia, ale zamiast tego komunikować się poprzez wskazywanie przedmiotów lub prowadzenie dorosłych w kierunku, gdzie chcą pójść.

Sztywność w rutynach i powtarzalność działań

Dzieci z autyzmem często trzymają się ściśle określonych schematów i mogą źle reagować na zmiany. Na przykład, jeśli codziennie idą do sklepu tą samą drogą i nagle trzeba wybrać inny kierunek, może to wywołać u nich ogromny stres. Często powtarzają te same ruchy (np. machanie rękoma, kręcenie się w kółko) albo spędzają dużo czasu na jednej, powtarzalnej czynności, jak ustawianie przedmiotów w idealnym porządku.

Ograniczone zainteresowania

Wiele dzieci z autyzmem ma bardzo silne zainteresowanie jednym tematem. Może to być np. fascynacja pociągami, literami, liczbami lub konkretnymi zabawkami. Na przykład dziecko może godzinami bawić się jedynie małymi samochodzikami, układając je w rzędy i nie będzie zainteresowane innymi rodzajami zabawy.

Wspieranie dzieci z autyzmem wymaga cierpliwości, zrozumienia i elastyczności. Zrozumienie, że autyzm nie jest chorobą, ale wyjątkowym sposobem funkcjonowania, to klucz do budowania bardziej wspierającego środowiska. Dzieci z autyzmem mogą doświadczać świata w sposób inny niż większość, ale to nie oznacza, że ich doświadczenia są mniej wartościowe. Poprzez akceptację, edukację i wsparcie możemy pomóc im rozwijać się, zdobywać nowe umiejętności i czuć się akceptowanymi. Każde, nawet drobne osiągnięcie, jak spojrzenie w oczy czy próba nawiązania rozmowy, to duży krok dla dziecka z autyzmem. Ważne jest, aby zauważać te momenty i je chwalić, dając dziecku poczucie sukcesu i wsparcia.

Każde dziecko, niezależnie od diagnozy, ma potencjał do wzrastania i odkrywania świata – a my, jako rodzice, nauczyciele i członkowie społeczeństwa, możemy odegrać ogromną rolę w tym procesie. Warto pamiętać, że różnorodność jest czymś pięknym, a zrozumienie autyzmu to krok w stronę budowania bardziej otwartego i wspierającego społeczeństwa dla wszystkich.

Publikacja zlecona.