Obecnie w rozgrywkach ligowych prowadzonych przez Warmińsko-Mazurski Związek Piłki Nożnej mamy 17 zespołów (było 18, ale Avista Łążyn wycofała się z A klasy). Oczywiście, są jeszcze drużyny niezrzeszone, jednak za klub jako taki uznajemy te stowarzyszenia, które grały w lidze. I o takich też wspominamy w tym artykule.

W życiu nic nie jest wieczne, w futbolu także. Klubem, który niegdyś istniał, ale już od dawna nie ma go na piłkarskiej mapie powiatu iławskiego był choćby … Łabędź Nowa Wieś, o istnieniu którego dowiedzieliśmy się podczas jednej z rozmów z Pawłem Jakielskim, bardzo dobrze znanym i kojarzonym, wiernym kibicem Jezioraka Iława.

- Proszę mi wybaczyć, nie pamiętam w jakich latach dokładnie to było, ale były to czasy, kiedy akurat w Jezioraku nie działo się najlepiej. W okolicy działały jednak też inne kluby

- wspomina twórca słynnego okrzyku „Orły do boju”.

- Byłem prezesem LZS Łabędź Nowa Wieś, który grał w B, a nawet w A klasie. Swoje spotkania rozgrywaliśmy na boisku w Nowej Wsi, wówczas było ono bardzo dobrze przygotowane

- wspomina popularny „Pawełek”.

W miejscu nie tak dawnego, nowowiejskiego boiska powstał mały Orlik, plac zabaw oraz przede wszystkim - Centrum Aktywności Społecznej. Trochę szkoda, że stary plac do gry się tu nie ostał, swego czasu mecze sparingowego rozgrywali na nim seniorzy Jezioraka, a juniorzy IKS grali tu spotkania ligowe. I było to nie w czasach minionej epoki, ale jeszcze w latach 90-tych XX wieku.

- W końcu odszedłem z Łabędzia, zacząłem działać w Pomowcu Iława. A klub z Nowej Wsi po jakimś czasie upadł. Z kolei w iławskim Państwowym Ośrodku Maszynowym powstała drużyna, którą także zgłoszono do rozgrywek ligowych

- mówi Jakielski.

Dawne czasy... Paweł Jakielski na meczu, ale nie Łabędzia Nowa Wieś tylko Jezioraka Iława (fot. archiwum Pawła Jakielskiego)

Co do Łabędzia, pamięta go już mało kto, tylko najstarsi miłośnicy lokalnego futbolu i/lub działacze klubowi kojarzą taką drużynę. Za to już Pomowca Iława wspomina praktycznie każdy nasz rozmówca.

Ciekawym klubem, i to istniejącym nie tak dawno (początek XXI wieku) był GKS Iława. Gminny Klub Sportowy powstał po połączeniu Błękitnych Szymbark z LZS-em Mózgowo. W ten sposób miał się stworzyć silny klub na mapie gminy Iława, który jednocześnie byłby alternatywą dla zawodników, którzy nie łapali się do kadry Jezioraka Iława.

GKS Iława najwyżej grał w okręgówce, a w klubie nie zapominano także o pracy z młodzieżą. Dużo materiałów (zdjęcia, wycinki itd.) z tamtego okresu ma Kamil Jędrzejewski, były bramkarz a obecnie trener golkiperów, m.in. w kadrach Warmii i Mazur. Iławianin jest z „Gieksą” związany emocjonalnie, bowiem trenerem zespołu seniorów był jego zmarły zdecydowanie przedwcześnie tata, Mirosław Jędrzejewski. Poniżej zdjęcia, które otrzymaliśmy od działacza Zamka Szymbark Tomasza Borkowego oraz wycinek prasowy z archiwum Jakuba Góreckiego.

Fuzja LZS-u Mózgowo i Błękitnych była szeroko opisywana przez lokalne gazety. W galerii poniżej wycinki prasowe ze zbioru Kamila Jędrzejewskiego, dotyczące klubu, który spotkania domowe rozgrywał na boisku w Szymbarku. Bezpośrednim kontynuatorem GKS-u jest miejscowy Zamek (obecnie A klasa).

Osobą, która bardzo mocno związana jest z lokalną piłką, także w roli działacza (nawet Warmińsko-Mazurski Związek Piłki Nożnej się w tym gronie znajdzie, wszak zasiada w obecnym zarządzie WMZPN), jak i animatora sportu na terenach wiejskich, jest Marian Szkamelski. Ale mieszkaniec Mózgowa, po przytoczeniu kilku faktów i ciekawostek, przekierowuje nas do Henryka Oleksiuka z Gulbia.

- Sam kiedyś byłem w szoku, jak rozległą wiedzę na temat sportu ma Henryk Oleksiuk. To wszystko poparte jest wycinkami z pracy, dokumentami, protokołami itd. A kiedyś tych zespołów było sporo, przecież istniała nawet C klasa

- mówi działacz.

Dzwonimy więc do Henryka Oleksiuka i szybko okazuje się, że Marian Szkamelski miał 100% racji. Mieszkaniec Gulbia to chodząca encyklopedia sportu z terenu gminy Iława, nie tylko piłki nożnej.

- Kiedyś prawie każda wieś miała swoją drużynę, klub. Ja kierowałem LZS-em Gulb od lipca 1971 do 2005 roku. Nasz klub miał sekcję nie tylko piłkarską, ale także inne, choćby rowerową. Jeździliśmy po kraju i z niejednych zawodów przywoziliśmy medale. To wszystko mam w moim archiwum

- mówi Henryk Oleksiuk.

- To były bardzo fajne czasy, ludzie bardzo chętnie uczestniczyli w życiu lokalnych społeczności, także sportowym. Starsi poświęcali wiele czasu i energii dzieciom i młodzieży, która chciała coś trenować. Szkoda, że obecnie, w młodszym pokoleniu, tak trudno o ludzi z pasją. Każdy raczej obecnie patrzy na to, ile może zarobić na takiej pracy. Takich pasjonatów, pracujących za darmo, jest już coraz mniej

- zauważa mieszkaniec Gulbia.

Po chwili, przechodzimy do konkretów.

- Mózgowo, Gulb, Kamionka, Kamień Duży, Ławice, Gałdowo, Gromoty – to tylko niektóre kluby, które istniały na naszym terenie. A pamiętajmy jeszcze o tym, że iławska Lokomotywownia też miała swoją drużynę. Klubów i zespołów już nieistniejących jest naprawdę sporo

- dodaje Henryk Oleksiuk, by po chwili zainteresować nas kolejnym tematem, ale już nie sportowym tylko historycznym (może jeszcze kiedyś wrócimy do tego zagadnienia).

Swój zespół miał także Karaś, a klub nazywał się Rezerwat – swego czasu była to druga drużyna GKS-u Wikielec. Nazwa, rzecz jasna, związana jest ze znajdującym się tuż obok wsi akwenem i rezerwatem przyrody Jeziora Karaś (jest to rezerwat wodny). Boisko, na którym Rezerwat grał swoje mecze, znajdowało się przy lokalnym mini-skansenie należącym do Zbigniewa Zientarskiego, tuż nad brzegiem jeziora.

Rezerwat Karaś z trenerami Henrykiem Jackowskim i Zenonem Zientarskim (fot. archiwum Marka Kopczewskiego, kapitana zespołu)

Z samym Wikielcem związany był także Spółdzielca Iława, o którym mówił nam zarówno Henryk Oleksiuk, jak i honorowy prezes GKS-u Wikielec, Mariusz Jajkowski w wywiadzie (czytajcie TUTAJ).

Gdy wyjdziemy poza miasto i gminę Iława (pamiętajmy też choćby o Błyskawicy Kałduny czy Iława 2000 – taki klub także istniał), w powiecie iławskim również natrafimy na kluby, które już nie grają – przynajmniej, nie rywalizują w rozgrywkach WMZPN, jak choćby Huragan Klimy.

Zapewne jednak nie wyczerpaliśmy tematu, dlatego jeśli macie wiedzę o klubach, których już nie ma, a których nazwy nie padły w artykule, to podzielcie się informacjami w komentarzach.

AKTUALIZACJA

Na naszych Czytelników można liczyć! Już zaraz po opublikowaniu tego artykułu pojawiły się Wasze komentarze, zarówno tu, jak i na Facebooku, z nazwami i zdjęciami nieistniejących klubów, których nie ma w tekście powyżej. LZS Starzykowo, LZS Franciszkowo, Tessa Tuszewo, Ikader Redaki, LZS Wola Kamieńska, a lista ta zapewne jeszcze się powiększy. Dzięki za pomoc!

zico

kontakt@infoilawa.pl

LZS Wola Kamieńska (fot. archiwum Krzysztofa Jarentewicza)

LZS Wola Kamieńska (fot. archiwum Krzysztofa Jarentewicza)

Sport

Zdjęcie przed meczem LZS Błękitni Szymbark - LZS Gardzień (fot. archiwum Tomasza Borkowego z Zamka Szymbark)

LZS Starzykowo (fot. archiwum Grzegorza Marchlewskiego)