W styczniu b.r. Wojewoda Warmińsko-Mazurski wniósł skargę do olsztyńskiego WSA na uchwałę iławskiej Rady Miejskiej z końca października ubiegłego roku (a więc będącą wynikiem pracy poprzedniego burmistrza i radnych), dotyczącą kluczowej kwestii lokalnego planu zagospodarowania przestrzennego.

- Zdaniem skarżącego przedmiotowa uchwała w zakwestionowanej części była niezgodna z obowiązującym porządkiem prawnym - czytamy w liczącym 9 stron maszynopisu uzasadnieniu wyroku.    

Sędziowie podzielili liczne zastrzeżenia wojewody i wyrokiem z dnia 13 marca br. orzekli nieważność uchwały.

Zdaniem sądu, "rażącym naruszeniem prawa" była "niedopuszczalna modyfikacja definicji ustawowych", takich jak linia brzegowa, zrównoważony rozwój, czy przystań wodna. 

- [Ponadto] Rada Miejska wprowadziła normy o charakterze otwartym, uzależniając sposób zagospodarowania terenów od późniejszych uzgodnień oraz warunków ustalanych jednostronnie przez podmioty trzecie [...]. Tymczasem [...] przeznaczenie terenu powinno być jednoznaczne - napisali sędziowie w uzasadnieniu.

W wyroku mowa jest również o tym, że radni wykroczyli poza swoje kompetencje w zakresie określenia w planie zasad ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytków.

Co do oznacza dla obecnego burmistrza i radnych? Konieczność sprawnego poprawienia licznych formalnych błędów i ponownego przyjęcia uchwały.

Podczas ostatniej sesji Rady Miejskiej w Iławie odbyła się krótka dyskusja na ten temat. Radni zastanawiali się, jak podejść do obszernego zadania: czy skupić się tylko na poprawieniu błędów, czy też spróbować wprowadzić do planu zagospodarowania takie zmiany, które są konieczne, by realizować niektóre z flagowych projektów ekipy Adama Żylińskiego. Sam burmistrz poparł to pierwsze podejście, tłumacząc radnym, że planowane przez niego inwestycje wymagają obszerniejszych dyskusji z radnymi i czasu, a kwestia wykonania wyroku sądu jest pilna.   

Z całym uzasadnieniem streszczonego wyroku można zapoznać się TUTAJ.