Ale może raczej nie wspominać tych imprez, gdyż ICK mógłby przypomnieć sobie o latach swej chwały mięsnej i powrócić do tej wzniosłej idei artystycznej. Musiałby jednak wtedy konkurować z równie ambitnymi animatorami kultury z gminy Kisielice, gdzie ostatnio odbyło się wysublimowane artystycznie Święto Wieprzowiny oraz z gminy iławskiej planujących wkrótce w Nowej Wsi równie ambitną kulturalnie imprezę masową pod nazwą Święto Indyka. Indyki już się cieszą niczym karpie na Wigilię. Widzom pozostaje życzyć ogólnego - Smacznego!

A że nie wszyscy są jednak miłośnikami rytmów podobnych do pracy głośnego młota mechanicznego, to na otarcie łez ICK zaserwuje jeszcze w ciągu roku "kulturalnego" np. dwa recitale operetkowe odgrywane w hali sportowej w wykonaniu dość leciwych i tłustych, ale bardzo romantycznych diw ryczących swe kawałki równie donośnie co ich kumple od "sztuki" disco polowej. Kiedyś operetka była rodzajem muzycznym odgrywanym w najbardziej podłych tańc- budach lub też była serwowana w tańszych restauracjach jako przystawka do kufla z piwem i gorącej golonki. A teraz jest szczytem wyrafinowania artystycznego ICK serwowanego w Iławie dla jej mieszańców. Na żadne ambitniejsze formy kulturalne ICK nie ma już żadnego pomysłu ani forsy ze swego budżetu wywalanego w większości w błoto na łące obok stadionu miejskiego. Ale i tak należy dyrekcji ICK podziękować, że jak na razie przestała nas w Iławie raczyć tak "ambitnymi" imprezami jak sławetne niegdyś Festiwale Wieprzowiny, Gęsiny, Wołowiny i innej Mięsiny

To wstyd i żenada, że Iława staje się powoli regionalną stolicą pseudomuzyki disco-polo propagującej jak najniższy poziom" kultury" muzycznej, wspomaganej "ambitnymi" tekstami o majteczkach w kropeczki ( pewnie w brązowe). A co gorsze od pewnego czasu propagowaniem tej szmirowatej chały muzyczno-tekstowej zajmuje się Iławskie Centrum Kultury, które zupełnie zapomniało, że w swej nazwie ma słowo "Kultura", z którą coś takiego jak "deską polo" nie ma zupełnie nic wspólnego. A wszystko po to by ściągnąć na zielone pastwisko obok stadionu jak największą liczbę gawiedzi lubującej się w prymitywnych rytmach zespołów typu "trąbka, pompka i lewarek", wspomaganych przez ryczące na cały regulator nagłośnienie oraz upojne teksty traktujące najczęściej o chlaniu na dyskotekach, ćpaniu i zrywaniu chętnych panienek. Po takiej imprezie ICK może pisać sążniste sprawozdania o wypełnianiu za grubą forsę płaconą ryczącym chałturzystom swej "misji kulturalnej wobec mieszkańców miasta".

To wstyd i żenada, że Iława staje się powoli regionalną stolicą pseudomuzyki disco-polo propagującej jak najniższy poziom" kultury" muzycznej, wspomaganej "ambitnymi" tekstami o majteczkach w kropeczki ( pewnie w brązowe). A co gorsze od pewnego czasu propagowaniem tej szmirowatej chały muzyczno-tekstowej zajmuje się Iławskie Centrum Kultury, które zupełnie zapomniało, że w swej nazwie ma słowo "Kultura", z którą coś takiego jak "deską polo" nie ma zupełnie nic wspólnego. A wszystko po to by ściągnąć na zielone pastwisko obok stadionu jak największą liczbę gawiedzi lubującej się w prymitywnych rytmach zespołów typu "trąbka, pompka i lewarek", wspomaganych przez ryczące na cały regulator nagłośnienie oraz upojne teksty traktujące najczęściej o chlaniu na dyskotekach, ćpaniu i zrywaniu chętnych panienek. Po takiej imprezie ICK może pisać sążniste sprawozdania o wypełnianiu za grubą forsę płaconą ryczącym chałturzystom swej "misji kulturalnej wobec mieszkańców miasta".