Ale wina pani Hordejuk polega na tym, że pozwala na takie nadęte i wręcz kabaretowe relacjonowanie swych zajęć i swej działalności. Trudno mi bowiem przyjąć, że nie zapoznaje się z tekstami jej samej dotyczących. A one idą na jej osobiste konto. A jeśli jednak nie widzi w nich niczego niestosownego, bełkotliwego i wręcz żenująco ją ośmieszającego, to tym gorzej dla niej samej. I tyle. PS. Tutaj pozostaje jedynie przypomnieć pewną bajkę Andersena o królu, który w finale okazał się całkiem nagi. I nie dotyczy ona jedynie pani Hordejuk. Takich "królów" naszym bliższym i dalszym otoczeniu jest bowiem bez liku...

Efekty są widoczne. Dotyczą zarówno niedawnego, udawanego wywiadu z panią Hordejuk na temat jakiejś tam kolejnej strategii rozwoju województwa wyciągniętej z czeluści szuflady ( biurokratyczny bełkot pełen pustosłowia) jak i "dworskiej", wręcz śmiesznej relacji ze spotkania z kombatantami, wysmażonej przez panią "dziennikarkę" pod tym tekstem podpisaną. A jeśli chodzi o panią "dziennikarkę" to należy się jedynie dziwić i ubolewać, iż nie dostrzegła, że sposób zrelacjonowania przez nią spotkania z kombatantami był dla tych zasłużonych Osób po prostu zwyczajnie obraźliwy. I dobrze byłoby Ich przeprosić.... Ile było tym udziału samej pani Hordejuk? Trudno powiedzieć. A może jednak pani "dziennikarka" stworzyła swe "dzieło" dokładnie w takim stylu, jakiego się od niej właśnie oczekuje? Też trudno powiedzieć.

Tak naprawdę nie chodziło mi szczególnie o samą panią Hordejuk. Chodziło mi głównie o sposób relacjonowania przez tzw. dziennikarzy różnych wydarzeń i spraw związanych z pełnieniem funkcji zarówno przez panią Hordejuk jak i innych tzw. notabli różnych szczebli i opcji politycznych. Charakterystyczne jest bowiem to, że prawie wszyscy oni po zdobyciu takiego czy innego stołka zaczynają się puszyć jak pawie, nadymać jak balony i używać mowy równie majestatycznej, co pustej. A zatrudniani przez nich tzw. dziennikarze mają za zadanie spijać miód pustosłowia płynący im obficie z urzędowych usteczek. Zaś wszelkie relacje z przeróżnych uroczystości i wydarzeń mają podkreślać przełomowe znaczenie obecności na nich osób miłościwie nam aktualnie panujących. I to niezależnie, czy będzie to relacja ze spotkania z kombatantami, czy też czy też chociażby z ludowego festynu kiszenia kapusty.

Masz rację iławianinie- szacunek za mądre i trafiające w sedno wypowiedzi.Pani Hordejuk i jej poplecznicy lubią własne tyłki ogrzewać przy każdej nadarzającej się okazji- oni mają tych starych ludzi w " głębokim poważaniu".