I raczej niewielu tak jak Ty się z nich naśmiewa. Ktoś wyżej także drwi, że program obchodów jest mało atrakcyjny dla młodzieży. A co by go z tej okazji zadowoliło? Ekscytujące i pełne zgrywy występy raperów czy też może jakiegoś Zenka Martyniuka? A może porywająca muzyka biesiadna do kotleta z fikającymi panienkami w strojach niezbyt kompletnych? Patriotyzm polega nie tylko na "fajnej' zabawie przy sączonym piwie, ale także na pamięci o wydarzeniach dla narodu ważnych choćby symbolicznie, choć nie zawsze zakończonych pomyślnie. I dlatego właśnie, szczególnie młodzi ludzie uznający się za patriotów, a takich w Iławie na pewno nie brakuje, mogliby z okazji setnej rocznicy plebiscytu pamiętać o co w nim naprawdę chodziło i odpowiednio, ale bez wielkiego zadęcia, go uczcić. A ciebie autochtonie nikt nie zmusza do jego obchodów. Nie chcesz, to nie obchodź. Twoja wola...

W tych obchodach nie chodzi o to, czy plebiscyt był przegrany czy wygrany. Polacy mieszkający wtedy na tych terenach należących od wieków do Niemiec mieli świadomość, że nie mają właściwie żadnych szans na sukces, gdyż było ich tutaj zbyt mało. I nie mają wsparcia ze strony państwa, kapitału, prasy czy Kościoła, gdyż to było wszystko w rękach Niemców. A na realne wsparcie ze strony tworzącego się ciągle państwa polskiego leżącego tuż za miedzą, też nie mogli liczyć. A to dlatego, że Polska była wtedy w dramatycznym dla siebie momencie toczonej właśnie wojny z bolszewikami i nie mogła rozdrabniać swych sił, których i tak nie miała zbyt wiele. Chodziło głównie o zademonstrowanie woli nielicznych tutaj Polaków do przyłączenia tych terenów do Polski. Nie wypada się więc chyba wyśmiewać z wyników plebiscytu. Jako naród obchodzimy np. rocznice wielu powstań narodowych toczonych od końca XVIII w. aż do 1944 r. I wszystkie były przegrane - za wyjątkiem powstania wielkopolskiego z lat 1918-19.