Św. Hildegarda 

Św. Hildegarda była jedną z najbardziej niezwykłych kobiet w historii. Urodziła się w 1098 roku w Bingen. Już od 3. roku życia zaczęła doznawać mistycznych wizji, a w wieku 8 lat trafiła do klasztoru. Była wszechstronnie uzdolniona. Pisała teksty pieśni religijnych, komponowała muzykę, stworzyła kilka dzieł z zakresu teologii i przyrodoznawstwa, założyła nowy klasztor żeński, odbywała podróże kaznodziejskie, doradzała władcom, prowadziła korespondencję z biskupami i teologami, a jej działalnością zainteresował się sam papież, który po zbadaniu sprawy, polecił, by rozpowszechniała wszystko, co przekaże jej Bóg. W ostatnich latach kult świętej rozwija się ze wzmożoną siłą. Szczególną popularnością cieszą się zwłaszcza porady żywieniowe opracowane przez mniszkę. Okazuje się bowiem, że propagowanie zdrowego stylu życia nie jest osiągnięciem współczesności. Święta Hildegarda już kilka wieków temu podkreślała, że dobrze zbilansowana dieta, wypoczynek, aktywność fizyczna, odpowiednia ilość snu i rozwój duchowy stanowią podstawowe warunki życia w dobrym zdrowiu. Dieta św. Hildegardy oparta na orkiszu oraz warzywach i owocach jest już praktykowana przez tysiące osób, które potwierdzają jej skuteczność. Warto więc poznać wszystkie ciekawostki z życia św. Hildegardy i pozostawione przez nią wskazówki, które pomogą nam zachować ciało i umysł w dobrej kondycji. 

Św. Ludwik Maria Grignion de Montfort

Św. Ludwik był prawdziwym herosem wiary. Już od najmłodszych lat żywił szczególną cześć dla Matki Bożej. Właśnie dlatego przyjął drugie imię - Maria. Wyruszył pieszo do seminarium, które było oddalone o 300 kilometrów, a po drodze oddał swoje pieniądze i ubrania biednym. Pracował w umieralni i bibliotece, zarabiając na swoje utrzymanie. Nauczał, że modlitwa różańcowa ma olbrzymią moc. Udał się do papieża, który powierzył mu misję ewangelizowania Francji. Wędrował więc po kraju, wzywając do nawrócenia. Spod pióra św. Ludwika wyszło niezwykłe dzieło - Traktat o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny, w którym autor zawarł wskazania na temat 33-dniowego przygotowania do ofiarowania się Jezusowi przez ręce Maryi. W ostatnich latach już tysiące osób w Polsce skorzystało z tej praktyki, całkowicie odmieniając swoje życie. Traktat miał zresztą znaczny wpływ na duchowość św. Jana Pawła II, Stefana Wyszyńskiego czy św. Maksymiliana Kolbe. 

Bł. Pier Giorgio Frassati

Bł. Pier Giorgio Frassati całkowicie wymyka się potocznym wyobrażeniom na temat świętości. Był młody, wysportowany, bogaty i nienajlepiej się uczył. Uwielbiał górskie wyprawy i spotkania z przyjaciółmi. W wieku 21 lat wstąpił do Trzeciego Zakonu Dominikanów. Zajmował się biednymi i chorymi w zaniedbanych dzielnicach Turynu. Założył także Towarzystwo Ciemnych Typów, którego członkowie organizowali górskie wyprawy, pomagali biednym i otaczali się nawzajem modlitwą. Frassati umarł w wieku 24 lat na chorobę Heinego-Medina, którą zaraził się od jednego ze swoich ubogich podopiecznych. Frassati został beatyfikowany w 1990 roku przez papieża Jana Pawła II. 

Św. Brat Albert

Adam Chmielowski urodził się w 1845 roku koło Krakowa. Brał udział w powstaniu styczniowym, a potem zaczął studiować malarstwo. Przyjaźnił się z wieloma wybitnymi malarzami m.in. z Józefem Chełmońskim, Aleksandrem Gierymskim i Stanisławem Witkiewiczem. Po namalowaniu swojego najsłynniejszego obrazu Ecce Homo zdecydował się odmienić swoje życie. Porzucił malarstwo, wstąpił do zakonu i zaczął służyć chorym oraz bezdomnym. Zamieszkał razem z nimi w miejskiej ogrzewalni. Organizował pracę dla bezrobotnych. Zakładał przytułki dla sierot. Całkowicie poświęcił się pracy na rzecz potrzebujących. Kanonizacji św. Brata Alberta dokonał Jan Paweł II. 

Święci to niezwykli ludzie. Wszystkie swoje wysiłki i talenty wkładali w pracę na rzecz bliźnich. Pozostawili po sobie wiele interesujących myśli i wskazówek praktycznych. Ich słowa i czyny są niczym drogowskazy, które pomagają nam odnaleźć w życiu tę najlepszą drogę. 

Artykuł sponsorowany.